Zwartwassen
Had mijn vader dit maar kunnen meemaken! Berend Jan Breukink keek naar het azuurblauwe water van de Perzische Golf. Hij bevond zich in een vergaderzaal op een van de hoogste verdiepingen van de Palm Tower in Doha, de hoofdstad van het schiereiland Qatar. Buiten was het veertig graden, binnen zoemde de airco zacht. Het tapijt was zo dik dat hij er met zijn voeten in wegzakte, de meubilering was modern en glanzend. Op de vergadertafel van gepolijst agarhout stonden een karaf met water, een dienblad met koffie en een schaal zoete dadelkoekjes.
Tegenover BJ, zoals hij al sinds zijn schooljaren genoemd werd, zaten twee vertegenwoordigers van het loc. Het loc, wist hij sinds deze stralende ochtend, was het Local Organizing Committee van de Qatar Football Association voor het wereldkampioenschap voetbal in 2022. Een van de twee mannen droeg traditionele Arabische kleding, een lange witte thobe en op zijn hoofd een ghutra, een rood- wit geblokte hoofddoek met een dubbel zwart koord. De ander had een westers pak aan van de modernste snit, een hagelwit overhemd en een fel gekleurde stropdas met motiefjes van palmbomen.
‘Welkom in de voetbalhoofdstad van de wereld in 2022,’ zei de man in het Arabische gewaad. Godzijdank, dacht BJ, hij spreekt geen koeterwaals maar accentloos Engels. ‘Zijne eminentie sjeik
Tamin bin Hamad al Thani, de emir van Qatar, laat zich verontschuldigen. Vanwege zijn drukke bezigheden kan hij u vanmiddag niet persoonlijk verwelkomen. Maar wellicht is hij vanavond op het banket aanwezig om u de hand te schudden.’
Kennismaken met de emir van Qatar! Opnieuw dacht BJ aan zijn vader. Hij zou dit schitterend hebben gevonden, de kroon op een leven van hard werken om vooruit te komen. Zijn vader had een constructiebedrijf in de Achterhoek gehad. Omdat hij ook voorzitter was van de plaatselijke voetbalclub, was hij begonnen grasplaggen voor de velden te kweken. Die liefhebberij was uitgegroeid tot een professioneel bedrijf. Nadat BJ de zaak van zijn vader had overgenomen, had hij het uitgebouwd tot een hoogwaardige producent van kunstgras voor sportvelden. In sneltreinvaart groeide het uit tot een succesvolle onderneming en Berend Jan Breukink werd uitgeroepen tot regionale zakenman van het jaar. Om aan de stijgende vraag te kunnen voldoen, verrees op het industrieterrein van de gemeente een fonkelnieuwe fabriek.
Op de gevel van het kantoor prijkte de nieuwe naam: bjb Grass Solutions.
Gewoonlijk onderhandelde BJ met de plaatselijke wethouder van sportzaken of met een bestuurslid van een amateurclub. Nu zat hij aan tafel met twee vertegenwoordigers van het loc, de organisatoren van het wk voetbal in 2022. De een noemde zich Hassan, de an- der Nasser. Hij had hun visitekaartjes voor zich neergelegd op tafel om hun namen uit elkaar te houden.
Naast BJ zat Peter Grotendorst, de financiële directeur van het bedrijf. Peter en hij waren vrienden sinds de brugklas van de middelbare school. Later hadden ze samen gestudeerd, BJ bedrijfskunde en Peter informatietechnologie. Toen ze klaar waren met hun stu- die had BJ zijn vriend binnengehaald in de zaak. De hechte vriendschap was gebleven, ook nadat ze allebei een gezin hadden gesticht.
Ze gingen elk jaar samen met vakantie en nadat de vrouw van Peter plotseling was overleden hadden BJ en zijn vrouw Irene hem vanzelfsprekend meegevraagd op de wintersport.
‘Ook onze voorzitter, sheikh Hassan al Thawadi, moet helaas verstek laten gaan. Hij is op het ogenblik in Zürich voor overleg met de fifa,’ vervolgde de man in de Arabische jurk. BJ knikte begripvol. Ondertussen keek hij naar de theedoek op het hoofd van zijn gesprekspartner en vroeg hij zich af wat daarvan het nut was in een hypermodern gebouw met airconditioning.
‘We zijn onder de indruk van uw offerte,’ nam de Arabier in het westerse pak het gesprek over. Hij had een zorgvuldig onderhouden stoppelbaard en oogde als een mondaine zakenman. Ook zijn Engels was voortreffelijk.
BJ dacht terug aan hoe het gegaan was. Op de website van de Rijksdienst voor Ondernemend Nederland had Peter gezien dat er een internationale aanbesteding was geopend voor de bouw van de stadions en alles wat daarmee samenhing voor het wk voetbal in Qatar. ‘En als wij daar nou eens op inschrijven voor de grasmatten?’ had hij voorgesteld. BJ had hem uitgelachen. ‘Wij? Een bedrijf met vijfentwintig man personeel, een jaaromzet van acht miljoen euro en bekendheid tot aan de gemeentegrens? We mogen in onze handen knijpen als we ooit de ArenA of De Kuip van onze grasmatten mogen voorzien. Maar het wk? Ze zien ons aankomen, die soepjurken in de woestijn!’
Peter zag ook wel in dat het onhaalbaar was. Bovendien was er gedonder geweest over omkoping van de fifa om het wk naar Qatar te halen. Hij liet zijn voorstel varen. Maar het wilde plan had BJ niet losgelaten en enkele dagen later was hij erop teruggekomen. ‘Als we nou eens een offerte sturen, gewoon voor de gein, om te zien wat er gebeurt? Misschien worden we wel uitgenodigd voor een bezoek aan Qatar. Ik heb gelezen dat ze op het vliegveld de beste taxfree- winkel van de wereld hebben.’
En zo had bjb Grass Solutions een offerte gemaakt voor de aanleg van kunstgras voetbalvelden in de twaalf stadions voor het wk. Ze hadden een scherpe prijs gecalculeerd, 400.000 euro per veld, inclusief onderbouw en technisch onderhoud. Met een kwantum- korting van 10 procent voor twaalf velden kwam het totaal op 4,32 miljoen euro. Een opdracht van een dergelijke omvang had bjb nooit eerder gehad.
Korte tijd later ontvingen ze een reactie. Een uitnodiging om te komen praten. Haastig hadden ze zich op Wikipedia verdiept in Qatar. Het schiereilandje bleek een schathemelrijke zandbak om- dat het de op drie na grootste aardgasreserves ter wereld bezit. En nu zaten ze op de een na hoogste verdieping in de Palm Tower B, met een spectaculair uitzicht op de baai van Doha, aan tafel met twee vertegenwoordigers van het organisatiecomité van Qatar 2022.
‘Maar uw prijs…’ vervolgde de man in het westerse pak.
Daar zul je het hebben, dacht BJ. De Arabische manier van zakendoen betekent natuurlijk afdingen alsof je in de soek bent. Maar hij zou die kamelen houders eens wat laten zien. Met bjb viel niet te spotten!
‘Voor de uitzonderlijke kwaliteit die wij leveren is onze prijs zeer concurrerend. We zijn tot het uiterste gegaan in onze kostencalculatie. Maar afhankelijk van de omvang van de order valt over een kleine aanpassing te praten,’ opende hij de onderhandeling.
De man in het westerse pak knikte instemmend. ‘We willen de prijs vrij aanzienlijk aanpassen.’
‘Dan moet ik met mijn zakenpartner overleggen,’ zei BJ en hij wendde zich tot Peter.
‘Ik denk niet dat dat nodig is,’ mengde de man met de Arabische thobe zich in het gesprek. ‘Mijn partner zei al, we zijn onder de indruk van de kwaliteit van uw product, alles aan uw offerte is perfect. We hebben referenties opgevraagd in… eh…’ – hij keek op zijn tablet – ‘…Lichtenvoorde. Daar heeft u voor de amateurvereniging een nieuw voetbalveld van kunstgras aangelegd waar men zeer tevreden over is.’
‘Inderdaad,’ beaamde BJ, die zich erover verwonderde hoe goed de man de naam van zijn woonplaats uitsprak.
‘En daarom,’ vervolgde de Arabier, ‘zijn wij bereid om een iets hoger bedrag te bieden dan u in uw offerte noemt.’
De man in het westerse pak vulde aan: ‘We stellen voor om de prijs af te ronden op 10 miljoen euro.’
Die avond vierden ze het contract in de Fahrenheit Club, een nachtclub die zijn naam eer aan deed; er vloeide overvloedig alcohol en gastvrouwen uit de Filipijnen, China en Rusland bewogen zich ontspannen tussen de westerse zakenlieden en Arabieren uit buurland Saoedi-Arabië die voor hun vertier een nachtje waren uitgeweken naar Qatar. Dat was opmerkelijk, omdat Qatar bekend stond als een oerconservatief land, waar zowel alcohol als prostitutie verboden was. BJ, Peter en de twee Qatari’s vermaakten zich kostelijk; de rekening was voor de Qatar Football Association, alles inbegrepen. Ook de twee Filipijnse meisjes met wie BJ en Peter die nacht dronken in bed eindigend.
Er zat een adder onder het gras.
In het contract stond dat het Local Organizing Committee Qatar 2022 een bedrag van 10 miljoen euro betaalde aan bjb Grass Solutions voor de aanleg van twaalf kunststof velden. In een bijvoegsel, dat in een verzegelde envelop ging, zat een kopie met één extra paragraaf. Daarin stond dat bjb Grass Solutions bij wijze van garantie voor het werk het verschil tussen de offerte en de overeengekomen prijs, te weten 5,68 miljoen euro, tijdelijk diende te stallen op een bankrekening van een advocatenkantoor in Zürich. Toen BJ zijn Qatarese vrienden vroeg waar dit voor nodig was, legden ze hem vriendelijk uit dat dit een eis van de fifa was in verband met juridische kosten, technische advisering, eigendomsrechten en andere zaken. Als het project was afgerond zou het resterende bedrag van- zelfsprekend worden overgemaakt aan de twee directieleden van bjb Grass Solutions.
Terug in Nederland hernam het leven zijn gewone gang. Met de lopende orders was het druk op de zaak en daar kwam de mega- opdracht voor het wk nog eens bovenop. Voortdurend kwamen er nieuwe eisen uit Qatar en BJ had er zijn handen vol aan. Hij moest nog een keer naar Doha voor overleg met Hassan en Nasser, waarna hij zich ‘s nachts ontspande met zijn Filipijnse vriendin.
Hij was weinig thuis en altijd bezig met zijn werk. Vooruitlopend op de inkomsten die de wk-opdracht ging opleveren, kocht hij een nieuwe auto, een Tesla S die op elektriciteit en belastingsubsidie reed. Nu hij als kleine ondernemer zo’n prestigieuze opdracht had weten binnen te slepen, kreeg hij een uitnodiging van de minister van Economische Zaken om eens te komen praten over kansrijk ondernemerschap. Harry Mens nodigde hem uit voor zijn zondagse programma Business Class bij rtl7 en hij mocht zelfs bij Eva Jinek in haar talkshow komen vertellen waarom het organisatiecomité van het wk in Qatar gekozen had voor kunstgras uit Lichtenvoorde. Geroutineerd stuurde Jinek het gesprek naar de fifa en de beschuldigingen van omkoping. Terloops vroeg ze of hij soms smeergeld had betaald aan de organisatoren om de order te bemachtigen. BJ had heftig ontkend. Nee, natuurlijk niet. Hij was een fatsoenlijke zakenman. De sjeiks hadden bovendien geld genoeg, met een handvol euro’s uit Lichtenvoorde hoefde hij echt niet bij ze aan te komen. Wist mevrouw Jinek niet dat Qatar het rijkste land ter wereld was?
Na de uitzending had hij in de taxirit naar huis lang nagedacht over die vraag van Jinek. Naar eer en geweten had hij geantwoord, en toch voelde hij zich er niet lekker bij. Waarom was hun offerte ongevraagd verhoogd tot tien miljoen? Het leek of het loc had betaald om bjb Grass Solutions over te halen de order voor de velden aan te nemen. Was er dan sprake van omgekeerd smeergeld? Nee, het was een opslag van de fifa op hun offerte. Zo gaan die zaken in de internationale voetbalwereld. Met die geruststellende gedachte dommelde BJ achter in de taxi in slaap.
Op kantoor hield Peter ondertussen de zaak draaiende. Na hun gezamenlijke bezoek aan Qatar waren ze niet opnieuw samen op reis geweest. Toen BJ aan Peter voorstelde om met hem mee te gaan naar de volgende afspraak in Doha, wimpelde hij hem af. Iemand moest aanwezig zijn op kantoor, zei hij. Er waren klanten die ont- vangen moesten worden en er waren problemen bij de productie die vroegen om een oplossing. En trouwens, die zandbak aan de Perzische Golf geloofde hij wel nu hij een keer met een Dune Buggy door de woestijn had gecrost. BJ vermoedde dat Peters behoefte om thuis te blijven te maken had met de verwerking van het verdriet over zijn overleden vrouw. Hij raadde hem aan eens met een therapeut te gaan praten.
Het gezinsleven van BJ kwam onder druk te staan. In de relatie met Irene, die hij had leren kennen tijdens zijn studie toen Peter haar aan hem had gekoppeld, miste hij de hartstocht van vroeger.
Hij vergat zelfs bijna haar verjaardag – gelukkig had hij in zijn zaken koffertje nog een doosje met een diamanten ring die hij in de taxfree van Doha had gekocht om bij zijn volgende bezoek aan zijn sensuele Filipijnse vriendin te geven. En toen hun oudste dochter die zomer slaagde voor haar eindexamen zat hij in het vliegtuig voor een bespreking met de advocaat in Zürich.
*****
De afspraak was niet in het transparante parkgebouw aan de Forrenweidsstrasse waarin de fifa was gevestigd, maar in een sober pand aan de chique Bahnhofstrasse in het financiële hart van Zürich. BJ voelde zich niet helemaal op zijn gemak. De order was misschien toch te groot voor bjb Grass Solutions, dacht hij, of wellicht hadden ze zich in de luren laten leggen door die twee Qatari’s, Nasser en Hassan. Over de fifa gingen de wildste geruchten van corruptie en ook de organisatie in Qatar zou niet schoon zijn. Natuurlijk, hij was trots op de opdracht, en de prijs die ze hadden bedongen zou het bedrijf een enorme winst opleveren. Maar de side letter over de storting op de Zwitserse bankrekening zat hem niet lekker. Hij had het er met Peter een paar keer over gehad. Peter had zijn schouders opgehaald. Wat kan het ons nou schelen hoeveel die woestijnratten betalen, wij leveren grasmat- ten van topkwaliteit en daar gaat Oranje straks het wk van 2022 op winnen, voorspelde hij. Hij verheugde zich nu al op de tickets voor de finale die Hassan en Nasser hun in het vooruitzicht had- den gesteld.
Abdullah Qassim, Rechtsanwalt stond op de koperen naamplaat. BJ liep het kantoorpand binnen. Hij werd opgewacht door Nasser en Hassan, die hem voorstelden aan mr. Qassim. De advocaat nodigde hem uit plaats te nemen op een leren loungebank. Boven de bank hing een foto van zijne eminentie de Emir, sheikh Tamin bin Hamad al Thani.
Qassim zag er piekfijn verzorgd uit. Hij was lang en slank, welge- manierd, en enkele jaren jonger dan Nasser en Hassan. Zijn glimmende zwarte haar leek gisteren te zijn bijgewerkt, zijn baard van enkele dagen was tot de millimeter getrimd. Hij droeg een pak dat zo perfect zat dat het door een kleermaker op maat gemaakt moest zijn. Zijn handen waren gemanicuurd en zagen eruit alsof ze nog nooit vuil werk hadden verricht.
‘We hebben uw overboeking ontvangen, waarvoor dank,’ begon Qassim nadat iedereen was gaan zitten en door een beeldschone secretaresse van koffie was voorzien. Hij opende een mapje en schoof een vel papier naar BJ toe. ‘Dit is het afschrift van de derdengeldrekening waarop het bedrag is gereserveerd.’
BJ keek er naar. Verdomd. Het klopte. 5,68 miljoen euro, geparkeerd door bjb Grass Solutions op een rekening op naam van Abdullah Qassim al Khater, advocaat te Zürich.
‘De komende tijd zal de rekening gebruikt worden om betalingen te doen die zijn gerelateerd aan uw opdracht om…’ – Qassim keek even in zijn aantekeningen – ‘…de twaalf stadions van het wk 2022 te voorzien van een kunstgrasmat. Dit is in overeenstemming met de eisen die de fifa hieraan stelt.’
‘De fifa,’ verzuchtte Hassan en hief zijn handen ten hemel, alsof het een hopeloze organisatie was om mee samen te werken.
‘De betalingen worden gedaan na ontvangst van declaraties, dat spreekt vanzelf,’ vervolgde Qassim.
‘Uiteraard,’ mompelde BJ. Hij voelde zich niet op zijn gemak. De branie die hij tentoon had gespreid in de uitzending bij Jinek was verdwenen. Nu zat hij alleen tegenover drie Qatari’s. Zat Peter maar naast hem. Hij had hem moeten overhalen mee te gaan naar deze belangrijke afspraak.
Hij luisterde maar half terwijl de advocaat op dreunde welke betalingen gedaan zouden worden van de rekening. Hassan en Nasser zaten instemmend te knikken.
Een half uur later stond hij weer buiten op de Bahnhofstrasse. In zijn zakenkoffertje zat een kopie van het bankafschrift dat Qassim hem had gegeven. Hij keek op zijn horloge. De retourvlucht naar Nederland was pas over een paar uur. Het was stralend zomerweer en hij besloot de tijd stuk te slaan op een terras aan de oever van het meer van Zürich.
*****
Toen BJ op Schiphol uit de passagiers slurf kwam zag hij twee marechaussees staan. Op zoek naar illegale vluchtelingen? was zijn gedachte, maar tot zijn verbazing spraken ze hem aan. ‘Meneer Breukink? Wilt u ons volgen alstublieft.’
In pak en met een zakenkoffertje verschilde BJ nogal van de haveloze illegalen, asielzoekers en drugskoeriers die bijeengebracht waren in de verhoorruimte van het vliegveld. Zijn koffertje werd van hem afgenomen, evenals zijn mobiele telefoon, broekriem, kleingeld dat hij op zak had en de veters van zijn schoenen.
Bij de inverzekeringstelling zei de hulpofficier van justitie dat hij verdacht werd van witwassen, omkoping, valsheid in geschrifte en deelname aan een criminele organisatie in verband met zakelijke activiteiten van het bedrijf bjb Grass Solutions in Qatar. Hij zat in alle beperkingen en mocht geen contact met de buitenwereld heb- ben. Wel had hij recht op een advocaat en hij mocht zich beroepen op zijn zwijgrecht.
De volgende ochtend werd BJ in een geblindeerde bus van de Dienst Justitiële Inrichtingen vervoerd naar het huis van bewaring in Nieuwegein. Daar werd hij opnieuw in de cel gezet. Ook al was het hartje zomer, hij rilde van de kou. Er lag een dekentje op het bed, maar hij bleef het koud hebben. Zijn schoenen had hij moeten afstaan en zijn voeten voelden verkleumd. Hij wilde contact hebben met zijn vrouw, maar dat werd niet toegestaan. Irene, zijn steun en toeverlaat. In de eenzaamheid van zijn cel besefte hij hoezeer hij haar miste, en hoe ze hem altijd terzijde had gestaan, zowel in het gezin als zakelijk. Zonder haar had hij zijn carrière nooit kunnen opbouwen. Ze zou zich verschrikkelijk ongerust om hem maken en niet begrijpen wat er gebeurd was. Zodra ze ervan op de hoogte zou zijn dat hij vast zat, zou ze ongetwijfeld alles in het werk stellen om hem zo snel mogelijk vrij te krijgen.
Peter. Hij moest Peter bereiken. Die kon ophelderen hoe de zaak in elkaar stak, dat zou hem vrijpleiten van alle beschuldigingen. Maar ook met zijn zakenpartner mocht hij geen contact opnemen.
Het moest een misverstand zijn, dat kon niet anders. De verden- king was absurd. Hij had geen geld witgewassen, hij had niemand omgekocht en van een criminele organisatie was al helemaal geen sprake. Hij deed zaken met het Local Organizing Committee van het wk voetbal 2022 in Qatar! Hij zou nog een ontmoeting heb- ben met de emir. Het was hem volslagen onduidelijk waarop de beschuldigingen gebaseerd waren. Wie had hem aangegeven, wat had het Openbaar Ministerie op zijn spoor gezet?
Veel tijd om hierover na te denken kreeg BJ niet, want de advocaat die hem was toegewezen kwam binnen.
‘Ik heb uw vrouw gisteravond op de hoogte gesteld van uw arrestatie,’ zei ze. Gejaagd stelde BJ haar de ene vraag naar de andere. Hoe was het met zijn vrouw, was ze ongerust, begreep ze dat hij schuldig vastzat, had ze contact met zijn compagnon opgenomen om hem vrij te krijgen? De advocaat antwoordde dat ze vanwege de beperkingen waarin hij gehouden werd, niets mocht zeggen.
Na drie dagen werd BJ voorgeleid aan de rechter-commissaris. Die bepaalde dat hij nog ten minste veertien dagen in voorlopige hechtenis moest blijven. De beperkingen hief hij op.
De volgende dag kwam Irene hem bezoeken. Ze had een doos met zijn lievelings chocolaatjes meegenomen. Nadat ze die aan hem had gegeven, gaf ze te kennen dat ze van hem wilde scheiden. BJ was totaal ontredderd. Hoezo, scheiden? Hij was geen crimineel, hij had niets misdaan! Hij was er ingeluisd door die twee schofterige Qatari’s, Hassan en Nasser, of anders wel die louche advocaat in Zwitserland, Abdullah! Waar was Peter? Peter Grotendorst kon be- vestigen wat hij zei, Peter was erbij geweest, Peter had samen met hem de deal gesloten! Twaalf velden van kunstgras voor de twaalf stadions van het wk 2022!
‘En die betaling dan van bijna zes miljoen naar een geheime rekening in Zwitserland? Dacht je dat verborgen te kunnen houden? Je kwam nota bene zelf uit Zwitserland toen ze je arresteerden!’ zei Irene verbitterd. Ze stond op. Bij de deur van de cel draaide ze zich om. ‘O ja, voor ik het vergeet. Sinds onze skivakantie van afgelopen winter heb ik een verhouding met Peter. Hij was zo eenzaam na- dat hij zijn vrouw had verloren, en jij was er toch nooit voor mij. Ik heb me over hem ontfermd. Zodra de scheiding erdoor is, ga ik met hem samenwonen. En je begrijpt wel dat hij ook de zaak van jou overneemt.’
Die nacht begon het BJ te dagen. Peter had hem erbij gelapt. Peter, zijn oude makker, met wie hij zo lang had opgetrokken, zijn school- vriend en zakenpartner. Terwijl hij druk was met de kunstgras deal voor Qatar, was die klootzak een verhouding begonnen met zijn vrouw. Hij had Justitie getipt dat er iets niet in de haak was. Daarmee had hij de echtgenoot van zijn minnares uitgeschakeld en voor zichzelf de weg vrijgemaakt om bjb Grass Solutions over te nemen.
*****
Al zestig dagen zat BJ vast. Een verzoek van zijn advocaat om vrijlating in afwachting van het proces had de rechter afgewezen. Het was nog steeds niet duidelijk waarvan Justitie hem nu precies verdacht. Behalve die rekening in Zwitserland, waarop bjb Grass Solutions een deel van het geld uit Qatar had gestald, was er geen snipper bewijs. Zijn advocaat zei dat ze wilde overleggen met de officier van justitie omdat er geen sprake was van witwassen, maar van zwartwassen. Onder het mom van de betaling van 10 miljoen euro voor de aanschaf van twaalf kunstgrasvelden hadden de Qatari’s via het bedrijf van de heer Breukink een bedrag van 5,68 miljoen doorgesluisd naar een bankrekening in Zwitserland. Met het geld op die bankrekening konden ze doen en laten wat ze wilden. Ze konden declaraties indienen voor alle mogelijke diensten die ze zogenaamd hadden verricht en zich daarvoor vorstelijk laten uitbetalen. Geen toezichthouder van de wk-organisatie in Qatar die het zag.
Die avond keek BJ in de recreatieruimte van het huis van bewaring naar het Journaal. Terroristen hadden een serie aanslagen gepleegd in Amsterdam. Een bomaanslag bij het ArenA stadion waar een voetbalwedstrijd aan de gang was, een wilde schietpartij in Paradiso waar een rock concert plaatsvond, en salvo’s geweervuur bij drie restaurants in de hippe buurt De Pijp. Er waren 140 doden gevallen.
In de loop van de avond verschenen er foto’s in beeld van de vermoedelijke daders. Er kwam meer duidelijkheid over het netwerk dat de aanslagen gepleegd had. Ook over de man die ervan werd verdacht de terreuracties te hebben gefinancierd.
Berend Jan Breukink herkende hem onmiddellijk. Met een schok besefte hij waarom een deel van het geld dat Qatar aan bjb Grass Solutions had betaald, onzichtbaar moest worden gemaakt.
In zijn klein koffertje dat hem bij zijn arrestatie was afgenomen, zat het bankafschrift van de voortvluchtige man.
Geschreven door:
Roel Janssen & mr Jan Leliveld
Mr Jan Leliveld is advocaat bij Wladi- miroff Advocaten. Dit Haagse boutique kantoor is gespecialiseerd in sanctierecht. Jan Leliveld staat ondernemingen en privépersonen bij die worden verdacht van of geconfronteerd met fraude, corruptie, marktmisbruik en allerhande economische verwijten. Hij schrijft veel en is redacteur van enkele strafrechtelijke tijdschriften. | www.wlaws.com
